میخوامِت !
این خلاصهی تمومِ شعرای عاشقونهی دنیاس !
تو این زمونهی سِلف سرویس ،
مجالِ این نیس بِرَم تو عالمِ هَپَروتُ
چشماتُ به فانوسای یه بندرِ دورْاُفتاده تشبیه کنم
که بی قرارِ برگشتنِ ماهیگیراشه !
یا مثلا" بگم که دستاتْ
مثِ کلبهی اَمنی تو دلِ یه جنگلِ اَنبوهِ ،
واسه زندونیِ فراری !
اگه تو این روزگارْ
فُرصتِ شنیدنِ جوابْ سلامتُ داشته باشیْ
بایس کلاتُ بندازی هوا ،
دیگه چه برسه به رَدُ بَدَل کردنِ دِلُ قُلوه
که این روزا کالای ممنوعن !
بذار دَرِ گوشِت بگم :
میخوامِت !
این خُلاصهی تمومِ جُرمای عاشقونهی دنیاس !